Kanalschiff ms Juno 1:100

Kanalschiff ms Juno 1:100

Het oudste nog in dienst zijnde nachtpassagiersschip ter wereld is het Zweedse kanaalschip Juno. Het werd gebouwd in 1874 en vaart samen met twee zusterschepen op de rivier de Göta en het Götakanaal in Zweden. Het vaart regelmatig rondvaarten tussen Göteborg en Stockholm.

Het eigenlijke Götakanaal begint aan de oever van het Vänernmeer, het grootste meer van Zweden. Het kanaal is 190 kilometer lang. Tijdens de aanleg in de jaren 1810-1832 werden meren en natuurlijke waterlopen gebruikt. De helft van de route was uitgegraven en in de rotsen geblazen. Om hoogteverschillen op te vangen, moeten de schepen 58 sluizen passeren, waarvan er nog twee handmatig worden bediend. Het kanaal is de grootste waterweg van Zweden.

Doordat de afmetingen van koopvaardij- en vrachtschepen zijn veranderd, heeft het echter zijn economisch belang verloren. Tegenwoordig wordt het voornamelijk gebruikt voor recreatie en toerisme. Net als zijn zusterschepen is het kanaalschip "Juno" speciaal gebouwd voor het verkeer op het Götakanaal en met een lengte van 31 meter precies aangepast aan de kleinste sluis.

29 hutten zijn beschikbaar voor overnachtingen op drie dekken. De voormalige stoomboot wordt nu aangedreven door twee dieselmotoren en haalt een topsnelheid van 10 knopen. Er is slechts één schroef aan de achtersteven, waardoor het schip moeilijker te besturen is dan moderne schepen. Aan de zijkanten hangen stootwillen van vers berkenhout om het schip te beschermen tegen de sluismuren. Ze worden gebruikt in plaats van plastic spatborden om het milieu te beschermen en zijn handgemaakt door een kanaalbewoner. Een andere bewoner neemt de gebruikte stootwillen terug van de bemanning.

Het kanaal en zijn schepen werden beroemd door de misdaadroman "Die Tote im Götakanal" van het auteursduo Sjöwall en Wahlöö. In de jaren 80 werd hier een populaire Zweedse tv-serie opgenomen, waarin de kapitein van een kanaalschip centraal stond.

Meer van Schreiber Bogen